GOSTYNIŃSCY PASTORZY

Decyzją cara Aleksandra I, z 1824 roku, ruiny zamku gostynińskiego zostały przekazane gminie ewangelickiej na potrzeby wybudowania kościoła. Oddany do użytku, w 1825 roku, kościół ewangelicki nawiązywał kształtem i stylem do dawnego zamku. Obok kościoła (zboru) powstała pastorówka wraz z pomieszczeniami gospodarczymi. 

Pierwszym pastorem gostynińskiego kościoła był Karol Wilhelm Pasternacy. Po nim, funkcje duchowych opiekunów  pełnili kolejno: Johann Georg Seegemund, Wilhelm Emanuel Bando, Ludwik Otto Ehlers, Karl Hermann Erdmann Cotta, Eugen Albrecht Rosenberg, Theodor Wosch, Filip Schmidt, Eugen Wilhelm Jungt i Otto Lipski. 

Zakres pracy i obowiązków pastorów był bardzo szeroki. Przykładowo pastor Jungt, w 1938 r., wygłosił 3,5 tysiąca kazań, opiekował się 15. cmentarzami i organizował funkcjonowanie chóru kościelnego. 

Ostatni gostyniński pastor Kościoła ewangelicko-luterańskiego, Otto Lipski, sprawował posługę duszpasterską na obszarze od Gostynina do Wisły, na szerokości od Karolewa do Piotrkówka. Wraz z rodziną opuścił Polskę 7 grudnia 1945 roku. Kontynuował służbę pastora w Lipsku, a zmarł w 1973 roku w Dusseldorfie. 

Gostynińscy ewangelicy przykładali dużą wagę do kształcenia swoich dzieci. Już w 1826 r. została utworzona szkoła elementarna dla dzieci wyznania ewangelicko-augsburskiego. Staraniem pastora Schmidta została założona pierwsza szkoła ponadpodstawowa w mieście.