GOSTYNIŃSCY PASTORZY
Decyzją cara
Aleksandra I, z 1824 roku, ruiny zamku gostynińskiego zostały przekazane gminie
ewangelickiej na potrzeby wybudowania kościoła. Oddany do użytku, w 1825 roku, kościół
ewangelicki nawiązywał kształtem i stylem do dawnego zamku. Obok kościoła
(zboru) powstała pastorówka wraz z pomieszczeniami gospodarczymi.
Pierwszym
pastorem gostynińskiego kościoła był Karol Wilhelm Pasternacy. Po nim, funkcje
duchowych opiekunów pełnili kolejno: Johann
Georg Seegemund, Wilhelm Emanuel Bando, Ludwik Otto Ehlers, Karl Hermann
Erdmann Cotta, Eugen Albrecht Rosenberg, Theodor Wosch, Filip Schmidt, Eugen
Wilhelm Jungt i Otto Lipski.
Zakres pracy i
obowiązków pastorów był bardzo szeroki. Przykładowo pastor Jungt, w 1938 r.,
wygłosił 3,5 tysiąca kazań, opiekował się 15. cmentarzami i organizował
funkcjonowanie chóru kościelnego.
Ostatni
gostyniński pastor Kościoła ewangelicko-luterańskiego, Otto Lipski, sprawował
posługę duszpasterską na obszarze od Gostynina do Wisły, na szerokości od
Karolewa do Piotrkówka. Wraz z rodziną opuścił Polskę 7 grudnia 1945 roku.
Kontynuował służbę pastora w Lipsku, a zmarł w 1973 roku w Dusseldorfie.
Gostynińscy
ewangelicy przykładali dużą wagę do kształcenia swoich dzieci. Już w 1826 r.
została utworzona szkoła elementarna dla dzieci wyznania
ewangelicko-augsburskiego. Staraniem pastora Schmidta została założona pierwsza
szkoła ponadpodstawowa w mieście.
Komentarze
Prześlij komentarz